Two women in a church hall laugh. They are surrounded by many people eating while sat down at tables; a community hub. Karen Hind

Cyfleusterau: addas i gymunedau heddiw

Ers 2010, mae llawer o eglwysi wedi gwneud newidiadau mawr i wella mynediad a defnydd. Mae’r Arolwg Eglwysi Cenedlaethol yn dangos bod eglwysi dros y 15 mlynedd diwethaf wedi gweithio’n galed i wneud eu mannau’n ymarferol yn ogystal ag ysbrydol ac ar agor i gynifer o bobl â phosibl. Nid yw cael dŵr rhedeg, gwres canolog modern, toiledau hygyrch a chegin ddiogel yn foethusrwydd – mae pobl yn eu disgwyl fel pethau sylfaenol pan fyddant yn dod i addoli, i brydau cymunedol, i grwpiau ieuenctid neu i ddigwyddiadau lleol. Yn y blynyddoedd diwethaf, mae cael Wifi wedi newid llawer o eglwysi, gan eu galluogi i gysylltu â phobl iau, cynnal digwyddiadau hybrid, a chefnogi gweithgareddau fel gwersi iaith a dysgu ar-lein. 

Mae’r cynnydd hwn yn aml yn dibynnu ar wirfoddolwyr ac arian. Ond nid mater o gadw at reolau’n unig yw’r newidiadau hyn maent yn ymwneud â gwneud yn siŵr bod yr adeiladau’n groesawgar ac yn berthnasol i’r gymuned sy’n eu defnyddio. 

Mae’r siart bar isod yn dangos sut mae’r cyfleusterau wedi newid rhwng 2010 a 2025






Bar charts showing the facilities available at churches (2025 and 2010)

Hanfodion bob dydd

Mae cyfleusterau bob dydd bellach yn llawer mwy cyffredin nag yn 2010. Er bod yr Arolwg Eglwysi Cenedlaethol yn dangos bod bron pob eglwys yn gysylltiedig â phrif gyflenwad trydan (99%), mae bylchau rhwng eglwysi gwledig ac eglwysi trefol yn y ddarpariaeth gyffredinol o hanfodion bob dydd. Dim ond 76% o eglwysi gwledig sydd â dŵr prif gyflenwad, o’i gymharu â 99% mewn ardaloedd trefol a 98% mewn ardaloedd maestrefol. 

Mae croeso yn parhau i fod yn nodwedd bwysig o eglwysi ledled y wlad. Mae gan 82% o eglwysi gyfleusterau i wneud te ac mae bron i ddwy ran o dair (64%) â chegin neu servery. Eto i gyd, mae eglwysi gwledig yn adrodd am ddarpariaeth is (46%) o’i gymharu ag eglwysi trefol (85%) ac eglwysi maestrefol (79%). Nid ar gyfer lluniaeth ar ôl gwasanaeth yn unig y mae’r ceginau hyn, maent yn gwneud yn bosibl gael prydau cymunedol, grwpiau plant bach, dosbarthu banc bwyd, a dwsinau o weithgareddau eraill lle mae pobl yn dod o hyd i gymdeithas a chefnogaeth. Hefyd, mae cyfleusterau newid babanod bellach mewn bron i chwech o bob deg (57%) o eglwysi, gan wneud yr adeiladau’n fwy croesawgar i deuluoedd. 

Mae rhai eglwysi wedi mynd ymhellach, gan ychwanegu siopau (9%) a mannau gwybodaeth am dreftadaeth (33%). Er bod y ffigurau hyn yn gymharol isel, maent yn dangos ysbryd mentrus ac awydd i gadw’r adeiladau’n berthnasol ac yn awgrymu cyfeiriad posibl i eraill ei ddilyn yn y dyfodol.

Exterior of Riscas St Mary
Gareth Simpson

Mae dŵr rhedeg yn chwyldroi sut y gall eglwys Cymru gefnogi ei chymuned

Nid oes angen i ymwelwyr ag eglwys Sant Fair y Forwyn yn Risca, Mynwy, groesi ffordd brysur a cherdded i fyny llwybr serth tua 70 metr i neuadd gyfagos i ddefnyddio’r toiledau bellach. Ar ôl 171 o flynyddoedd mae’r eglwys, sydd wedi’i rhestru’n rhadd II*, wedi cael dŵr rhedeg am y tro cyntaf.

Cododd Sant Fair arian a chyflwyno ceisiadau grant i dalu am doiled hygyrch ac ardal servery cegin yn yr eglwys.

Mae’r tîm yn Sant Fair yn barod ac yn gyffrous i’r gymuned ddefnyddio’r lle yn fwy; bydd y newidiadau hyn yn galluogi lluniaeth i’w chynnig fel rhan o gyfarfodydd a grwpiau ac yn sicrhau bod yr adeilad yn groesawgar i bawb.

“Mae Sant Fair, a adeiladwyd yn 1853, yn un o linell hir o eglwysi sydd wedi bod ar y safle hwn ers y 13eg ganrif, gyda thrigolion yn mynd yn ôl i gyfnod y Rhufeiniaid,” meddai Janet Jones, Gward Eglwys yn Sant Fair.

“Mae’r eglwysi hyn wedi gweld twf Risca o gymuned wledig fach yn y dyffryn, drwy’r Chwyldro Diwydiannol, i’r dref breswyl drefol sydd ohoni heddiw. Bydd darparu’r cyfleusterau newydd hyn yn gwella’n fawr ein gallu i estyn allan at ein cymuned leol ac, yn gobeithio, cynnig gwell cefnogaeth."

 

Yn ystod y pymtheng mlynedd diwethaf mae eglwysi wedi newid yn dawel yn y ffordd maent yn cysylltu. Nid oedd seilwaith digidol yn cael ei fesur yn 2010, ond yn yr Arolwg hwn mae bron i chwech o bob deg eglwys (58%) yn dweud bod ganddynt Wifi. Ymhlith y rhain, mae dwy ran o dair o eglwysi trefol (64%) a 61% o rai maestrefol wedi’u cysylltu. Mewn dinasoedd a threfi, mae Wifi bellach bron mor bwysig â gwres neu oleuo, gan alluogi gwasanaethau ar-lein, addoli hybrid, archebu ar-lein a rhoi digidol. Ond mewn ardaloedd gwledig, dim ond 43% sy’n dweud bod ganddynt Wifi, ac mae’r diffyg hwn o gysylltedd yn gwneud i eglwysi deimlo’n llai hygyrch. 

Nid yw mynediad digidol yn ymwneud ag addoli yn unig, ond hefyd â chynaliadwyedd a chynhwysiant. Mae mwy na phedair o bob deg eglwys (42%) bellach yn derbyn rhoddion digyswllt, ac mae llawer yn defnyddio Wifi i gefnogi tocynnau ar-lein, cyngherddau, caffis neu farchnadoedd cymunedol. Mae cysylltedd hefyd yn cryfhau’r defnydd seciwlar: gall grwpiau gynnal cyflwyniadau, cyrsiau a nosweithiau ffilm; gall corau a chlybiau ieuenctid rannu digwyddiadau ar-lein; a gall elusennau lleol gynnal gweithgareddau mewn mannau sydd â chysylltiad da. Mae rhyngrwyd dibynadwy yn caniatáu i eglwysi fod yn dirnodau treftadaeth ac yn ganolfannau modern, gan bontio anghenion cymunedau heddiw gyda straeon y gorffennol, a’u gwneud yn hanfodol i fywyd dinesig yn ogystal ag ysbrydol.

Parhau i ddarllen

Y rhan nesaf yw 'Agor drysau: hygyrchedd fel croeso'.

Darllenwch y dudalen nesaf